Kanjer

Vandaag moest Firyel voor het eerst sinds een half jaar weer op controle bij de kinderarts. Ik had haar al voorbereid op het feit dat ze vandaag ook weer bloed moest laten prikken en we hadden afgesproken dat ze best even mocht huilen, maar dat we er geen drama van zouden gaan maken. De kinderarts was erg tevreden, Firyel weegt nu 15,9 kg en is 104,7 cm groot. Dit was eind nov. nog 11,9 kg zwaar en 98 cm groot, dus ze heeft een flinke groeispurd gemaakt. Ook in haar ontwikkeling gaat ze goed vooruit. Na afloop van het doktersbezoek moesten we dus ook nog even bloed laten prikken. Aangezien ze de vorige keer bijna hysterisch werd door de verdovende zalf en pleisters op haar armen, hebben we het dit keer maar gewoon zonder die zalf gedaan, net als de eerste keer. De dame heeft bij mij op schoot gezeten en ik moest haar stevig vasthouden zodat ze niet haar arm weg kon trekken oid, maar mevrouw onderging alles zonder ook maar 1 krimp te geven. 3 Buisjes bloed hebben ze afgenomen en ze heeft geen traan gelaten. Wat was ze stoer! Na afloop wilde ze wel een mooie pleister erop en een kleurplaat uitkiezen, maar die had ze natuurlijk dubbel en dwars verdiend. Ook mocht ze zelf de buisjes in het "treintje" zetten (het vervoerssysteem naar het lab.)en op de startknop drukken zodat ze precies kon zien waar haar bloed naar toe ging. Erg interessant natuurlijk voor een meisje van net 5 jaar. Van te voren had ik met haar afgesproken dat als ze niet zo zou huilen, dat ze dan een cadeautje kreeg, dus vanmiddag liep ze de winkel uit als trotse bezitter van een rode skippiebal *LOL*